Δευτέρα 26 Μαρτίου 2012

Πως χάθηκε η ακμάζουσα Εβραϊκή Κοινότητα της Άρτας



Συντάχθηκε απο τον/την ΗΧΩ   
ebraioi ekdhlopsh 2012 3os mizan isaakΗ πικρία του Ισαάκ Μιζάν για τους Αρτινούς παράγοντες της εποχής: «Γνώριζαν αλλά δεν μας ενημέρωσαν»!
Άσβεστες παραμένουν οι μνήμες από την 24η Μαρτίου του 1944, ημέρα που οι Ναζί συνέλαβαν και οδήγησαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης τους 384 Εβραίους της Άρτας, μέλη της ακμάζουσας Εβραϊκής Κοινότητας της Άρτας.  Αυτό καταδείχθηκε στην εκδήλωση τιμής και μνήμης που συνδιοργάνωσαν ο Δήμος Αρταίων και ο Σύλλογος ΣΚΟΥΦΑΣ, στην πνευματική στέγη του Συλλόγου το βράδυ του Σάββατο 17 Μαρτίου.
(21/3/2012)
Η ανταπόκριση των αρτινών πολιτών ήταν πολύ μεγάλη ενώ αίσθηση προκάλεσε η ομιλία - μαρτυρία του αρτινού Εβραίου Ισαάκ Μιζάν, επιζήσαντα, ο οποίος βρέθηκε στην Άρτα ειδικά για την εκδήλωση μαζί με την οικογένειά του.
ebraioi ekdhlopsh 2012 3os kosmos a
Ο ίδιος τόσο στις δηλώσεις του προς τα τοπικά ΜΜΕ όσο και στην διάρκεια της διήγησης των γεγονότων στην εκδήλωση, υπογράμμισε την πικρία του για τους  αρτινούς της εποχής οι οποίοι, όπως τόνισε «Γνώριζαν αλλά δεν ενημέρωσαν και δεν βοήθησαν στη διάσωση των Εβραίων της πόλης μας».  Ο κ. Μιζάν, 68 χρόνια μετά δεν ξέχασε τίποτε απ’ όσα έζησε και όπως δήλωσε: «Κάθε μέρα που περνάει οι μνήμες του γίνονται όχι μόνο πιο ζωντανές αλλά και πιο τραγικές».
Χαρακτηριστικά ανέφερε: «Είναι πολύ μεγάλη η προσπάθεια την οποία κάνω για να ξαναθυμηθούμε αυτά που υπέστησαν οι Εβραίοι και εγώ στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως. Οι εμπειρίες μου είναι πολλές. Έζησα σε πολύ άσχημες συνθήκες. Στα στρατόπεδα με δουλειά, με πείνα, με δίψα. Και όχι μόνο αυτά αλλά και με ξύλο από πάνω. Δεν μας άφηναν να ηρεμήσουμε. Δεν μπορούσαμε να κοιμηθούμε και γενικά οι αναμνήσεις μου είναι τόσο τραγικές που μου είναι δύσκολο και να τις θυμάμαι. Μας πιάσανε στις 24 Μαρτίου και φύγαμε από δω για την Αθήνα. Από κει μας πήγαν στο Άουσβιτς, όπου έγινε διαλογή ικανών για εργασία και μη. Τους μη ικανούς τους πήρανε κατευθείαν και δεν τους ξαναείδαμε από τότε. Εγώ έψαχνα να βρω τους γονείς μου και τις αδελφές μου και δεν μπόρεσα να βρω κανέναν, διότι τους είχαν πάει κατευθείαν για τα κρεματόρια. Εμάς προς εργασία».
ebraioi ekdhlopsh 2012 3os koytsoympas mizan magrizos moishs
Ο Ισαάκ Μιζάν στην εκδήλωση τιμήθηκε από το Σύλλογο «ΣΚΟΥΦΑΣ» με το μετάλλιο του Συλλόγου ενώ παράλληλα τιμητική πλακέτα ο πρόεδρος Γιάννης Κουτσούμπας απένειμε και στον αντιπρόεδρο του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου Ελλάδας Μωϋσή Μαγρίζο

«Δουλέψαμε ασταμάτητα και φτάσαμε μέχρι ένα σημείο όπου αν δεν μπαίνανε οι Άγγλοι μέσα να μας σώσουν» εξιστόρησε, για να προσθέσει σχετικά με το αναλλοίωτο της μνήμης του «Όχι μόνο άσβεστες παραμένουν οι μνήμες αλλά και τραγικές. Ίσως πιο τραγικές μέρα με την ημέρα. Κι όχι μόνον αυτό, αλλά είμαι και θυμωμένος με τον εαυτό μου και με όλους τους αποβιώσαντες σήμερα και όσους θανατώθηκαν τότε, διότι δεν ξέρω για ποιο λόγο -μας τύφλωσε ο Θεός; - αφού ξέραμε τι γινόταν στη Θεσσαλονίκη δεν λάβαμε τα μέτρα μας, εμείς οι νέοι τουλάχιστον τότε, ώστε να γλιτώσουμε.
Εκτός αυτού έχω και παράπονο από την κοινωνία της τότε Άρτας. Δεν μας βοηθήσανε. Ξέρανε οι τότε διάφορες Αρχές ότι θα μας πιάσουνε, αλλά δεν μας βοήθησαν. Όπως π.χ. έγινε στη Ζάκυνθο, όπου την ώρα που πήγαν να τους πιάσουν βγήκε ο δεσπότης, βγήκε ο δήμαρχος και είπαν: πρώτα εμάς και μετά όλους τους άλλους. Έτσι γλιτώσανε όλοι εκεί. Αυτή ήταν η κακοδαιμονία και ο αντισημιτισμός που υπήρχε στην Άρτα».
Αναζητώντας πληροφορίες για πιθανές φωτεινές εξαιρέσεις μεταφέραμε σχετικό ερώτημα όμως ο κ. Μιζάν απάντησε: «Όχι, αν εξαιρέσω λίγους συμμαθητές μου. Διότι εδώ είχαμε ελληνοεβραϊκό σχολείο και από την τετάρτη Δημοτικού εγώ έφυγα και πήγα στο οκτατάξιο γυμνάσιο το οποίο είχε δημιουργηθεί το 1937. Πήγα εκεί, λοιπόν, με καλές συνθήκες και καλούς μαθητές. Από εκεί βγήκαμε με κάτι παιδιά και πήγαμε στου Τσολιά, και μπορούσα να φύγω να γλιτώσω αλλά σκέφτηκα τους γονείς μου. Ο πατέρας μου ήταν 57 χρονών τότε και ξαναγύρισα. Το ίδιο έγινε και στην Αθήνα όπου μας πήγαν και πάλι με κάποια παιδιά. Φύγαμε αλλά μέχρι την Ομόνοια πήγα και γύρισα πίσω. Δεν ήθελα να αφήσω τους δικούς μου, την οικογένειά μου…».
Ο ίδιος στις δηλώσεις του επεσήμανε απευθυνόμενος προς τη νέα γενιά: «Να μη σβήσουνε τις αναμνήσεις και αυτό λέω και στα παιδιά μου. Το Ολοκαύτωμα είναι όπως ο Παρθενώνας αυτή τη στιγμή που είναι παγκόσμιος. Έτσι και το Ολοκαύτωμα είναι παγκόσμιο. Τέτοιες εκδηλώσεις βοηθάνε στη διατήρηση της μνήμης του.
Βεβαίως. Κάθε χρόνο η 27η Ιανουαρίου, Παγκόσμια Ημέρα του Ολοκαυτώματος, βοηθάει στη διατήρηση της μνήμης».
Όταν ρωτήθηκε τι έχει απομείνει απ’ όσα ο ίδιος βίωσε απάντησε: «Πίκρα. Πίκρα βεβαίως, πρώτα για τους εδώ Αρτινούς και μετά πίκρα γενικότερα γιατί δεν λάβαμε τα μέτρα μας». Όμως η θέση που έχει η Άρτα στην καρδιά του είναι ξεχωριστή, αν και δεν έρχεται συχνά. Πάντως όταν ρωτήθηκε σχετικά ανέφερε: «Δυστυχώς όχι συχνά. Ήρθα το 2004 τότε που κάναμε το μνημείο και από τότε ήρθα ξανά σήμερα. Κακώς, πάρα πολύ κακώς. Αλλά έχω υποσχεθεί στο δήμαρχο ότι θα ερχόμαστε πιο συχνά. Όσο θα ζω θα έρχομαι πιο συχνά, γιατί την Άρτα την αγαπώ πάρα πολύ».
Ο Ισαάκ Μιζάν στην εκδήλωση τιμήθηκε από το Σύλλογο «ΣΚΟΥΦΑΣ» με το μετάλλιο του Συλλόγου ενώ παράλληλα τιμητική πλακέτα ο πρόεδρος Γιάννης Κουτσούμπας απένειμε και στον αντιπρόεδρο του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου Ελλάδας Μωϋσή Μαγρίζο, ο οποίος δήλωσε: «Η αρμονική συμβίωση σταμάτησε απότομα και τραγικά στις 24 Μαρτίου του 1944, όταν 384 Εβραίοι της Άρτας οδηγήθηκαν σε θανάτωση από τον κοινό εχθρό, που ήταν το ναζιστικό καθεστώς».
Για τους χαμένους δικούς μου στην Άρτα, ρίξανε φως στην ιστορία τους δύο διακεκριμένοι συγγραφείς: Ο Κώστας Τσιλιγιάννης και ο Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης. Οι δύο αυτοί συγγραφείς έδωσαν με προσοχή και αγάπη, ζωντανές εικόνες της ζωής της Άρτας και της ζωντανής θέσης των Εβραίων σ’ αυτή.
Παράλληλα, το μνημείο του Ολοκαυτώματος που αφιέρωσε η γενέτειρά τους στα θύματα του διωγμού, υπενθυμίζει σε όλους την τραγική απώλεια. Συνάμα όμως υπογραμμίζει το μέγεθος της καταισχύνης στην οποία είναι δυνατόν να βυθιστεί ο άνθρωπος όταν οδηγείται από τη μανία του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας που απαξιώνουν τις ανθρώπινες αξίες.
Η ευχή και η ελπίδα όλων μας είναι ότι ενωμένοι και με γνώμονα την αλήθεια, οφείλουμε να προσπαθήσουμε με όλες μας τις δυνάμεις να μην ξανασυμβεί παρόμοιο παγκόσμιο ομαδικό έγκλημα. Θέλω να ευχαριστήσω το Δημοτικό Συμβούλιο Αρταίων και προσωπικά τον δήμαρχο Ι. Παπαλέξη για τη σημερινή πρωτοβουλία, που τους τιμά ως εκπροσώπους των κατοίκων της πόλης και ως άτομα. Και όλους εσάς που με την παρουσία σας παίρνετε μέρος στο ψυχικό μνημόσυνο για τους Εβραίους συμπολίτες σας, που αναίτια χάθηκαν στα χιτλερικά στρατόπεδα».
ebraioi ekdhlopsh 2012 3os kosmos b
Ημέρα μνήμης του Ολοκαυτώματος
-Ο Δήμαρχος Αρταίων Γιάννης Παπαλέξης στην ομιλία του ανακοίνωσε την καθιέρωση της 24ης Μαρτίου ως Ημέρας μνήμης του Ολοκαυτώματος, ενώ υπογράμμισε την προσπάθεια του Δήμου για σύσφιξη των σχέσεων με τους νεότερους απογόνους των Εβραίων της Άρτας λέγοντας μεταξύ άλλων: «Αποτελεί για μας μεγάλη χαρά και τιμή που ανταποκριθήκατε στην πρόσκλησή μας για την πραγματοποίηση αυτής της εκδήλωσης. Σκοπός της εκδήλωσης είναι να κρατήσουμε άσβεστη τη δάδα της μνήμης των τραγικών θυμάτων, μαρτύρων του Ολοκαυτώματος της Εβραϊκής Κοινότητας της Άρτας, η οποία υπήρξε μία από τις παλαιότερες της Ελλάδος και αποτελεί κομμάτι της σύγχρονης ιστορίας του τόπου μας. Την 24η Μαρτίου 1944 συνελήφθησαν από τους Ναζί οι περισσότεροι Εβραίοι που ζούσαν στην Άρτα και εκτοπίστηκαν στα χιτλερικά στρατόπεδα του θανάτου. Ελάχιστοι μπόρεσαν να διαφύγουν.
Το μαρτύριό τους δεν θα ξεχαστεί. Σκοπός του Δήμου είναι να καθιερωθεί η 24η Μαρτίου ως Ημέρα μνήμης Αρτινών Εβραίων θυμάτων του Ολοκαυτώματος, με εκδηλώσεις που θα γίνονται κάθε χρόνο το τελευταίο Σαββατοκύριακο πριν την 24η Μαρτίου, διδάσκοντας σε όλους την αξία της ειρήνης και της ειρηνικής συνύπαρξης ανάμεσα στους λαούς. Ιδιαίτερα σήμερα που η ανθρωπότητα βρίσκεται μπροστά σε νέες προκλήσεις, είναι ιερό χρέος του Δήμου η διατήρηση της μνήμης και η μεταφορά του μηνύματος του Ολοκαυτώματος στις επόμενες γενιές, ώστε όλοι μαζί να καταπολεμήσουμε κάθε μορφή μίσους και φανατισμού, ρατσισμού και μισαλλοδοξίας που οδήγησαν στην καταστροφή και στον όλεθρο.
Γιατί η μνήμη δεν είναι μια ξεχασμένη συνείδηση αλλά είναι αυτό που κρατάει τη συνείδηση εν ζωή. Σημαντική η μνήμη και η ανάγκη τα παιδιά να διδάσκονται από την ιστορία. Γι’ αυτό θέλουμε να ξαναζωντανέψουμε τους δεσμούς με τις νέες γενιές, είτε βρίσκονται στο Ισραήλ, είτε σε χώρες της Ευρώπης, είτε στην Αμερική ή οπουδήποτε αλλού, να επισκεφθούν την Άρτα, να τους γνωρίσουμε, να μάθουν για τους δεσμούς της πόλης μας με το εβραϊκό στοιχείο και για την πολύπλευρη συμβολή των προγόνων τους στη ζωή και την ανάπτυξη της πόλης μας. Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους φίλους που ήρθαν σήμερα στην πόλη μας μετά από κάλεσμά μας, μας τιμούν και αύριο το πρωί θα καταθέσουμε και στεφάνι στο μνημείο που βρίσκεται μπροστά στο Εργατικό Κέντρο. Τέλος θέλω να ευχαριστήσω επίσης το Σύλλογο «Σκουφάς» ο οποίος μας φιλοξενεί σήμερα εδώ στο χώρο του και ο οποίος συνέβαλε τα μέγιστα ώστε να γίνει πραγματική επιτυχία αυτή η εκδήλωση. Το γεγονός ότι η αίθουσα είναι γεμάτη δείχνει το σεβασμό και την αγάπη των συμπατριωτών μας, των πολιτών της Άρτας προς το εβραϊκό στοιχείο».
-Ο πρόεδρος του Μ/Φ Συλλόγου «Σκουφάς» Γιάννης Κουτσούμπας στην ομιλία του τόνισε τους ιδιαίτερους δεσμούς με την Ισραηλιτική Κοινότητα του Συλλόγου, όπως αποδεικνύει και η παλιά επιγραφή του, αλλά και η συμμετοχή δραστήριων συμβούλων στο Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου στο παρελθόν. Εξ αυτού του λόγου, όπως ανέφερε, πάντα ως Σύλλογος επιθυμούσε να τιμήσει την Κοινότητα για την προσφορά της οπότε η εκδήλωση αυτή αποτελεί ελάχιστο φόρο τιμής. Επιπλέον όμως ο κ. Κουτσούμπας εξιστόρησε και την μεγάλη προσφορά της Συναγωγής «Γκρέκα» στην περιοχή του Κάστρου που παραχωρήθηκε στο Σύλλογο το 1956, και μετά την απαλλοτρίωση του κτίσματος και της έκτασης από τον ΕΟΤ ο Σύλλογος ανέγειρε την σημερινή αίθουσα «ΣΚΟΥΦΑΣ» πνευματική του στέγη.
Χαρακτηριστικά ο κ. Κουτσούμπας ανέφερε: «Πέραν του ότι οι Αρτινοί Εβραίοι υπήρξαν δραστήριοι σύμβουλοι του συλλόγου και συμμετείχαν επίσης σε όλες τις προπολεμικές φιλαρμονικές, μετά τον πόλεμο, με απόφαση που έλαβε παμψηφεί το διοικητικό συμβούλιο της εβραϊκής ισραηλιτικής κοινότητας Άρτας κατά τη συνεδρίασή του στις 30 Δεκεμβρίου του 1956, παραχώρησε στον ιστορικό σύλλογο «Σκουφάς» τον ιερό χώρο της συναγωγής, εκτάσεως 300τ.μ. περίπου, για τη στέγαση της φιλαρμονικής και αίθουσας εκδηλώσεων θεάτρου. Ο «Σκουφάς» ως μικρό δείγμα ευγνωμοσύνης, διέθεσε τότε 3.000 δραχμές για την ενίσχυση αναξιοπαθούντων ισραηλιτών της Άρτας. Αργότερα ο Δήμος και ο ΕΟΤ απαλλοτρίωσε το χώρο και με τα χρήματα της αποζημίωσης ο «Σκουφάς» ξεκίνησε την ανέγερση της αίθουσας η οποία υπάρχει σήμερα. Πιστεύουμε πως σήμερα σε συνεργασία με το Δήμο Αρταίων ανοίξαμε μια καινούργια σελίδα στη μνήμη. Φέραμε και θα συνεχίσουμε να φέρνουμε πίσω απ’ τα βουνά προγόνους σε ασπρόμαυρο, να σμίγουν στα σταυροδρόμια και στις χωραφιές, το χθες και το σήμερα».
-Την βασική ομιλία έκανε στην εκδήλωση με θέμα οι Εβραίοι της Άρτας ο ιστορικός και συγγραφέας Κωνσταντίνος Τσιλιγιάννης, ο οποίος κατέθεσε βασικά στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η Εβραϊκή Κοινότητα της Άρτας είναι από τις αρχαιότερες στον ελλαδικό χώρο, ενώ οι αναφορές του για την συμβίωση με τους αρτινούς και γενικότερα για την κοινωνική ζωή της εποχής ήταν εξίσου σημαντικές. Πρόκειται για στοιχεία τα οποία περιγράφονται στο ιστορικό του βιβλίο οι Εβραϊκή Κοινότητα της Άρτας.
«Ο ποταμός των ανθρώπινων βασάνων και της αδικίας δεν σταματά. Βρίσκεται όμως ακόμη δίπλα μας η γενιά των ανθρώπων που επέστρεψαν. Ας τους κρατήσουμε το χέρι και ας μας δίνει η μνήμη των βασάνων τους, τη δύναμη να πολεμούμε διακρίσεις και αδικία» τόνισε η δημοσιογράφος Άνχελα Μαρία Αρμπελάεζ, η οποία πρόσθεσε ότι «Οι κίνδυνοι δεν παύουν να ελλοχεύουν γι’ αυτό είναι επιτακτικό να διατηρήσουμε τη μνήμη»
Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους, ο βουλευτής Άρτας Χρήστος Γκόκας, ο αντιπεριφερειάρχης Άρτας Βασίλης Ψαθάς, ο πρώην υφυπουργός Θ. Κολιοπάνος, δημοτικοί και περιφερειακοί σύμβουλοι, εκπρόσωποι τοπικών φορέων και συλλόγων.
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την καταπληκτική απόδοση του μουσικού έργου «Μαουτχάουζεν» του Μίκη Θεοδωράκη και Ιάκωβου Καμπανέλλη, από τους μουσικούς Κώστα Κωστή και Γιώργο Μαργώνη και την ερμηνεία της Βάσως Φλώρου. Την παρουσίαση της όλης εκδήλωσης έκανε με το δικό της ξεχωριστό τρόπο η φιλόλογός Μαρία Δέτσικα.

Αγωνιστές εξ Άρτης το 1821

Πηγή: Ηχώ της Άρτας

Συντάχθηκε απο τον/την ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΡ. ΜΠΑΝΙΑΣ   
Παρασκευή, 23 Μάρτιος 2012 16:04
mpanias dhmhtrhsΓράφει ο Δημήτρης Χρ. Μπανιάς
Το 1978 κυκλοφόρησε ένα βιβλίο από τον Δημήτριο Φ. Καρατζένη, πρώην Βουλευτή «Η ΑΡΤΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΙΝ ΤΟΥ 1821», «Θυσίαι και Αγωνισταί» και όπως αναφέρει ο ίδιος στον πρόλογο «Επίμονος έρευνα αρκετών ετών εις διάφορα αρχεία, δημόσια και ιδιωτικά, μας επέτρεψε να ευρύνωμεν σημαντικά εις έκτασιν τα γνωστά μέχρι τώρα όρια της συμβολής της επαρχίας Άρτης εις τον αγώνα της ανεξαρτησίας του 1821 και να παρουσιάσωμεν εις το ανά χείρας βιβλίον μας»
Δεν θα αναφέρουμε τα πολύ σημαντικά στοιχεία που αναφέρει κυρίως στην εισαγωγή του βιβλίου αλλά θα αναφέρουμε δύο τρία ονόματα αξιωματικών, οπλαρχηγών και στρατιωτών καταγόμενων από την επαρχία Άρτας, ανά κοινότητα όπως τα γράφει ο συγγραφέας. Όπως αναφέρει και ο συγγραφέας πολλοί αναφέρονται καταγόμενοι «εξ Άρτης», τούτο δεν σημαίνει ότι κατάγονταν από την πόλη της Άρτας αλλά από τα χωριά της επαρχίας. Επίσης όλοι αυτοί ήταν επίσημα ανεγνωρισμένοι, ως αγωνιστές του 1821.
(24/3/2012)

Θα αντιγράψω  ένα μικρό κείμενο για ένα αγωνιστή: «Αρτινός Γιαννάκης - Αγωνιστής της επαναστάσεως υπηρετών υπό τους Σουλιώτες αρχηγούς. «Καταμέτρησις στρατιωτών του σώματος Κώστα Μπότσαρη, την 24 Αυγούστου 1824. Αυξ. Αριθμ. 146, Γιαννάκης Αρτινός. Γαστούνη 30 Αυγούστου 1824. Κώστας Μπότσαρης». ΓΑΚ, Αρχ. Βλαχ. Υπ. Πολ. Φ. 24.
Κάνοντας προσπάθεια καταμέτρησης ανά περιοχή βρήκα σύνολο αγωνιστών: 469 - Εντός παρενθέσεως ο αριθμός των αναγραφόμενων αγωνιστών στο βιβλίο.
-Άγναντα (3): Αγναντίτης Ιωάννης, Υπαξιωματικός. Αγόρος Στέργιος, Αξιωματικός.  Καρύδης Απόστολος, στρατιώτης.
-Άγιος Σπυρίδων (Ιμάμ – Τσαούση) (1): Γιάννης (ή Γιάννος) Κώστας, στρατιώτης.
-Ανέζα(2): Νικολάου Γεώργιος, στρατιώτης. Νικολάου Χρήστος, στρατιώτης.
-Ανεμοράχη (3): Τσάπαλης Γιάννης στρατιώτης. Τσάπαλης Θανάσης, στρατιώτης.
-Άνω Καλεντίνη (1): Πλακούτσης Γεώργιος, στρατιώτης.
-Αστροχώρι (3): Αθανασάκης Βασίλης, στρατιώτης. Γιαννάκης Βασίλης, στρατιώτης. Στασινός Βασίλης, οπλαρχηγός.
-Άρτα (234): Αθανασίου Γεώργιος, Στρατιώτης. Αρτινός Ευστάθιος, χιλίαρχος. Χριστάκης Γ. Αξιωματικός. Γαρουφαλιάς Νικόλαος, Λοχαγός φάλαγγος.
-Βελεντζικό (6): Ανδρέου Βασίλης, δεκανεύς. Ασπρούδης Βασίλειος, Εκατόνταρχος. Δημητράκης Κωνστ. Οπλαρχηγός. Καυκιάς Βασίλειος, στρατιώτης.
-Βουργαρέλι (4): Κολοκύθας Βασίλειος, στρατιώτης.  Μπαλατσούκας  Γιάννης, στρατιώτης. Πλούμπης Αναστάσιος, στρατιώτης.
-Γρέβια( 2): Γιάννης (ή Γερογιάννης)  Αντωνάκης, στρατιώτης. Ραντοβύζης Δημ. Παναγιώτης, δωδέκαρχος.
-Δίστρατο (1): Τσαρακλής Γεώργιος, Οπλαρχηγός.
-Ελάτη (1): Κούγκουλος  Αποσ. Νίκος, στρατιώτης.
-Θεοδώριανα (12): Καρανάτσης Δημήτριος, στρατιώτης.  Κατσούλας Γεωργάκης, στρατιώτης. Κεφαλάς Γιάννης, στρατιώτης.  Κομπορρόζος Γεωργάκης, στρατιώτης. Σκαμπαρδώνης Γιαννάκης, στρατιώτης.
-Καταρράκτης(1): Τζάχαλος Ιωάννης,  στρατιώτης.
-Κομμένο (1): Πάντζιος Κώστας, στρατιώτης.
-Κομπότι (31): Αγιουτάντης  Νικολός, στρατιώτης. Αναστασίου Ιωάννης (ή Χατζηϊωάννης), Πολιτικός. Βαλμάς Γιάννης, στρατιώτης. Γεροστάθης Αναστ. Κωνσταντίνος, πολιτικός. Σκουφάς Νικόλαος, φιλικός.
-Κορφοβούνι (2): Τσίρος Ιωάν. Απόστολος, στρατιώτης.  Τσίρος Ιωάννης, στρατιώτης.
-Κουκουλίων (1): Τζίμας Νικόλαος, στρατιώτης.
-Κυψέλη (2): Κοτελίδας Γιαννάκης, αξιωματικός. Κοτελίδας Μήτρος, Αξιωματικός.
-Κωστακιοί (2): Θεμελής Γεώργιος, στρατιώτης. Χιλαβαριώτης Νικόλαος, στρατιώτης.
-Ματσούκι (1): Καραγιώργος Γεώργιος, στρατιώτης.
-Μεγαλόχαρη (Μπότση)(7): Κοσσυβάκης Γεώργιος, Υπαξιωματικός. Κοσσυβάκης Γ. Ιωάννης, Χιλίαρχος. Λαβδαριάς Αναγνώστης, Οπλαρχηγός.
-Μελισσουργοί (5): Κουτσούμπας Γεώργιος, Πένταρχος. Μπουνιάκος Μιχ. Γώγος, στρατιώτης. Μπουνιάκος Μιχ. Χρίστος, στρατιώτης. Παππάς Κολιός, στρατιώτης. Πέπας (Πέμπας) Κολιός, στρατιώτης.
-Μεσόπυργος (Σουμερού) (1): Κόκκας Γεώργιος, Ανθυπολοχαγός.
-Μηλιανά (2): Ζαχαράκης Αθανάσιος, οπλαρχηγός. Ζαχαράκης Δημήτριος, οπλαρχηγός.
-Περάνθη – Λουτρότοπος  (Μπάνη) (1): Τζοβάνος Νικολός, στρατιώτης.
-Πέτα (22): Γεωργής Δήμος, στρατιώτης, Γιάννης Δημήτριος, στρατιώτης. Μόστρας Νικ. Αναγνώστης, αντισυνταγματάρχης. Πάνος Πάνου Αθανάσιος, στρατιώτης.
-Πηγές (Βρετσένιστα)(1): Παπαχριστοδούλου Νικόλαος, πολιτικός.
-Πράμαντα (24): Γεωργίου Γεώργιος, χιλίαρχος. Ευθυμίου (ή Θύμιου) Νικόλαος, στρατιώτης. Κοντζιάς Γαλάνης, στρατιώτης, Στάμος Δημ. Απόστολος, Πεντηκόνταρχος.
-Παχυκάλαμος (2): Καραμπίνης Γεώργιος, στρατιώτης. Καραμπίνης Πάνος, στρατιώτης.
-Πέτρα (2): Χρήστος Γιάννης, στρατιώτης, Χρήστος Βασίλης, στρατιώτης.
-Ραδοβύζι (13): Βήτσας Χρήστος, στρατιώτης.  Ευαγγέλου Γεωργάκης, χιλίαρχος. Ορφάνιας Παναγιώτης, στρατιώτης.
-Ραφταναίοι (1): Μιχαήλ Αποστόλης, στρατιώτης.
-Ρετσιανά(1): Χούσιος Σπύρος, στρατιώτης.
-Ροδαυγή (1): Σύρος Πάνος, στρατιώτης.
-Σελλάδες(5): Κουτρούμπας Γεώργιος, Υποχιλίαρχος.  Κουτσοδήμος Αναγνώστης, στρατιώτης. Παπαπάνος ή Καναράς Αναγνώστης, Υπαξιωματικός.
-Σέληνα(1): Κότσιαλος Θαν. Βασίλης, Οπλαρχηγός.
-Σκουληκαριά (29): Γιάμος Κώστα Γεώργιος, υπαξιωματικός. Διμισκής Γιάννης, στρατιώτης. Καραϊσκάκης Γεώργιος. Αρχιστράτηγος. Μπακόλας κ. Γώγος, οπλαρχηγός.
-Τζουμέρκα (γενικώς)(33): Αθανασίου Γεώργιος στρατιώτης. Στάϊκος Αντώνιος, στρατιώτης.  Τζουμερκιώτης Αθαν. Βασίλειος, ταξίαρχος.
-Τετράκωμο (Μίγερι) (2): Σπαής Γεωργάκης στρατιώτης. Σπαής Δημήτριος, οπλαρχηγός.
-Φωτεινό (1): Κασελούρης Κώστας, στρατιώτης.
-Χαλκιάδες (1): Μάνου  Νικόλαος, στρατιώτης.

Κρήτη | Δίκτυα συναλλαγών χωρίς χρήματα



Στην Κρήτη χρησιμοποιούν εναλλακτικά νομίσματα και κάνουν ανταλλαγές προϊόντων όπως γινόταν στην Αργεντινή το 2001, όταν η οικονομία της χώρας κατέρρευσε.
Το δίκτυο Καερέτι στην Ιεράπετρα και το Δίκτυο Ανταλλαγών Χανίων δείχνουν το δρόμο σε έναν διαφορετικό τρόπο ζωής, χωρίς χρήματα, μέσω ενός ανεξάρτητου συστήματος ανταλλαγής προϊόντων και υπηρεσιών χωρίς τόκο και κέρδος.
Ένα σύστημα που βοηθάει τις τοπικές κοινωνίες να αναπνεύσουν, να ζήσουν και να αναπτυχθούν μέσα στην κρίση.
Πρόκειται για τοπικά συστήματα εμπορικών ανταλλαγών που γίνονται χωρίς χρήματα, με τη χρήση ενός εικονικού νομίσματος που μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο μέσα στο ίδιο τοπικό δίκτυο. Το νόμισμα αυτό είναι τοπικό, άμεσα διαθέσιμο, άτοκο, εκδίδεται από τους ανθρώπους που το χρησιμοποιούν και όχι από έναν κεντρικό φορέα (π.χ. Τράπεζα), δεν κεφαλαιοποιείται και δεν είναι μετατρέψιμο, άρα δεν κινδυνεύει από τη μανία των διεθνών "αγορών".

Το Καερέτι

Όπως λέει στο Flashnews.gr ο Αλέξανδρος Μαχαιράς, εμπνευστής της ιδέας για την Ιεράπετρα, το Καερέτι ξεκίνησε από μια μικρή ομάδα 8 ατόμων στις αρχές Αυγούστου και σήμερα αριθμεί περισσότερα από 160 μέλη, με καθημερινές συναλλαγές μεταξύ των μελών που ανταλλάσσουν προϊόντα, υπηρεσίες και γνώσεις χωρίς τη μεσολάβηση του χρήματος και εξηγεί πως απαιτείται μόνο η εγγραφή στο δίκτυο μέσω ενός λογισμικού που καταγράφει και δημοσιοποιεί όλες τις συναλλαγές.
"Οι συναλλαγές γίνονται με βάση το καερέτια, τα οποία πιστώνονται στον λογαριασμό αυτού που παρέχει ένα προϊόν ή υπηρεσία και μπορεί να τα χρησιμοποιήσει για να “αγοράσει” κάτι άλλο από αυτά που προσφέρονται μέσα στο δίκτυο" εξηγεί ο κ. Μαχαιράς.
Το καερέτι προέρχεται από την τούρκικη λέξη “gayret” που σημαίνει προσφέρω μια μικρή βοήθεια σε κάποιον, και η ρίζα της είναι αραβική. Στο δίκτυο της Ιεράπετρας προσφέρονται υπηρεσίες ηλεκτρολόγου, υδραυλικού, ράπτη, τοποθέτησης πλακιδίων, ελαιοχρωματισμού, ξυλουργικών εργασιών, κηπουρικών εργασιών, ιατρικές υπηρεσίες, γραφιστικές εργασίες, μοντάζ ήχου - εικόνας, εκμάθηση ξένων γλωσσών, χορού, υπολογιστών, μαθημάτων γυμνασίου - λυκείου, τοπογραφικές συμβουλές, νομικές συμβουλές, λογιστικές υπηρεσίες αγροτικές εργασίες και αγαθά και πολλά άλλα.
Όπως λέει ο Αλέξανδρος Μαχαιράς κάθε νέο μέλος αποκτά αυτόματα έναν νέο ηλεκτρονικό λογαριασμό για την «αποταμίευση» του κοινωνικού νομίσματος του και μια κάρτα μέλους με τον αντίστοιχο αριθμό. Όλοι οι λογαριασμοί ξεκινάνε από το μηδέν και ο λογαριασμός κάθε μέλους κινείται με μέγιστο πιστωτικό όριο +100 νομίσματα και μέγιστο χρεωστικό όριο -100 δηλαδή το κάθε μέλος έχει περιθώριο συναλλαγής συνολικό 200 νομισμάτων. "Αυτό γίνεται για να αποτρέψουμε τη δυνατότητα συσσώρευσης από κάποιο μέλος. Δεν υπάρχει νόημα να θησαυρίσει κανείς με το Καερέτι. Η αξία του νομίσματος είναι κοινωνική και ο σκοπός τους είναι να χρησιμοποιηθεί για την ανταλλαγή προϊόντων και υπηρεσιών μεταξύ των μελών. Δεν έχει νόημα να κρατήσεις τα καερέτια στο λογαριασμό σου για αυτό βάλαμε και το όριο αυτό" εξηγεί ο κ. Μαχαιράς.

Χανιά: "Άλλος τρόπος ζωής"

Για την εμπειρία από τη μέχρι σήμερα λειτουργία του Δικτύου Ανταλλαγών Χανίων μιλά στο Flashnews.gr ο Δημήτρης Ωραιόπουλος.
"Αυτό που χτίζεται στα Χανιά είναι μια ριζική αλλαγή στον τρόπο ζωής, δίνει την ελπίδα της ανθρωπιάς σε καιρούς δύσκολους. Περίπου 250 άνθρωποι έχουν ήδη μπει στη λογική του κοινωνικού δικτύου και καθημερινά ανταλλάσσονται προϊόντα της κρητικής γης, υπηρεσίες όπως μαθήματα, θεραπείες, ηλεκτρολογικές εργασίες αλλά και υπηρεσίες εστίασης ακόμα και τυποποιημένα προϊόντα, σπιτικές συνταγές και άλλα, που παρασκευάζουν μέλη του δικτύου".

Απάντηση στην κρίση

Ο καθηγητής πολιτικής οικονομίας και αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Κρήτης Γιώργος Σταθάκης, τονίζει στο Flashnews.gr τον καταλυτικό ρόλο των ανταλλακτικών δικτύων, ειδικά στην περίοδο της κρίσης.
"Τα κοινωνικά δίκτυα ανταλλαγών απαντούν με πολύ πειστικό τρόπο στις ανάγκες ανθρώπων που δεν μπορούν να διαθέσουν χρήματα για να καλύψουν τις ανάγκες τους, ανέργων, ανθρώπων που αντιμετωπίζουν ακραία φτώχεια και μεγάλες κοινωνικές ανισότητες. Τα εναλλακτικά δίκτυα δημιουργούν απασχόληση και θέτουν τις προϋποθέσεις επιβίωσης κοινωνικών ομάδων που βρίσκονται εκτός της αγοράς", λέει ο καθηγητής.
http://www.newsit.gr