ΠΕΤΑ ΙΟΥΛΙΟΣ 1822

Πηγή: Ηχώ

Συντάχθηκε απο τον/την ΧΑΡΗΣ ΝΟΥΛΑΣ

Παρασκευή, 01 Ιούλιος 2011 18:05

Γράφει ο Χάρης Νούλας Ένας τόπος μια μεγάλη ιστορία! Η μάχη του Πέτα είναι ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα της ελληνικής μας ιστορίας καθώς εκεί, οι έλληνες έδωσαν σκληρές μάχες με στόχο την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού. Σίγουρα το γεγονός αυτό αποτελεί σημαντικό κομμάτι της ιστορικής μας κληρονομιάς και αποτελεί κληρονομιά καθώς  μεταλαμπαδεύεται από γενιά σε γενιά χάρη στις αξιέπαινες και φιλότιμες προσπάθειες που κάνουν τόσο οι κάτοικοι όσο και οι τοπικοί παράγοντες του δήμου κάθε χρόνο τέτοια εποχή. Η πτώση του Αλή Πασά τον Ιανουάριο του 1822 διαδραμάτισε σημαντικό και καθοριστικό ρόλο  στην εξέλιξη των γεγονότων καθώς ανέτρεψε το όλο σκηνικό της επανάστασης και άνοιξε το δρόμο για την κάθοδο χιλιάδων ενόπλων Οθωμανών προς τις νοτιότερες περιοχές της Δυτικής Ελλάδας με στόχο την καταστολή της ελληνικής επανάστασης. (2/7/2011) Αξίζει να σημειωθεί ότι στο εκστρατευτικό σώμα συμμετείχαν αρματολοί και οπλαρχηγοί της ευρύτερης περιοχής όπως ο Βαρνακιώτης, ο Μπακόλας, ο Ίσκος και ο Μακρής καθώς και πολεμιστές από Επτάνησα και άλλες περιοχές της Ελλάδας. Η πλειονότητα όμως του στρατού του Μαυροκορδάτου αποτελούνταν από το τάγμα των Φιλελλήνων με Ιταλούς, Γάλλους, Γερμανούς, Πολωνούς και Πρώσους πολεμιστές καθώς και Έλληνες του εξωτερικού και οι οποίοι είχαν προσέλθει πολύ πιο πριν στις επαναστατικές περιοχές. Στα τέλη Ιουνίου 1822 το εκστρατευτικό σώμα του Μαυροκορδάτου φτάνει στο Πέτα όπου και στρατοπεδεύει. Εκεί μια ομάδα ελλήνων, αποτελούμενη από 1500 άτομα και υπό την αρχηγεία του Μάρκου Μπότσαρη, κάνει αρκετές προσπάθειες ώστε να ενωθεί με τους Σουλιώτες και να αποτραβηχτούν στη συνέχεια μαζί από τον ασφυκτικό τουρκικό κλοιό. Οι προσπάθειές τους όμως αποτυγχάνουν παταγωδώς καθώς η τουρκική δύναμη έχοντας αριθμητική υπεροχή, αποτελούμενη από 8000 άνδρες, οργανώνεται και στρατοπεδεύει στην Άρτα. Το σύνθημα από τον Κιουταχή είχε δοθεί! Η τουρκική πλευρά επιχειρεί στρατιωτικές επεμβάσεις ενάντια στο Πέτα και το εκστρατευτικό σώμα των Φιλελλήνων. Η κρίσιμη μάχη δόθηκε στις 4 Ιούλιου 1822 με τους Φιλέλληνες να αντιστέκονται σθεναρά απέναντι στους Τούρκους. Η αντίσταση αυτή όμως αναστατώνει τον Κιουταχή ο οποίος με τη σειρά του καλεί ενισχύσεις από την Άρτα και οι οποίες καταφτάνουν τόσο από την πλευρά του Θεοτοκίου όσο και από την πλευρά του Κομποτίου. Μάλιστα στο Θεοτοκιό οι τούρκοι γνωρίζουν τη σθεναρή αντίσταση του Γώγου Μπακόλα ο οποίος καταφέρνει να τους καθηλώσει προσωρινά και να τους καθυστερήσει σημαντικά. Όλο αυτό όμως δεν εμποδίζει τις τουρκικές ενισχύσεις  να εισβάλλουν τελικά στο χωριό και να εδραιώσουν και εκεί τη θέση τους. Το Πέτα πλήρωσε την ασυνεννοησία μεταξύ των Φιλελλήνων καθώς ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, όντας άπειρος στα στρατιωτικά θέματα, αγνόησε τις συμβουλές σπουδαίων και εμπειροπόλεμων ελλήνων αρχηγών να αποτραβηχτούν σε μεγαλύτερο υψόμετρο και να προτάξουν ισχυρή άμυνα σε πιο οχυρωμένες θέσεις. Ο Κιουταχής εκμεταλλεύτηκε το γεγονός αυτό και έτσι ξεκίνησε τις στρατιωτικές επιχειρήσεις με στόχο αρχικά την κύκλωση του χωριού και εν συνεχεία την εξόντωση των επαναστατών. Το γνώριζαν από την αρχή ότι μειονεκτούσαν σε δυνάμεις έναντι των εχθρών και παρόλα αυτά οι Φιλέλληνες προέταξαν παραδειγματική και σθεναρή αντίσταση, στηριζόμενοι στην ανδρεία τους, τη γενναιότητά τους, τη θρησκευτική τους πίστη και την εθνική ενότητα, μια εθνική ενότητα που μας χαρακτηρίζει ακόμη και σήμερα στις κρίσιμες στιγμές.