Σε ποιά κριτήρια στηρίζεται το Χωροταξικό του Καλλικράτη στην Άρτα;

Τις τελευταίες μέρες είδαν το φως της δημοσιότητας αποφάσεις οργάνων της τοπικής αυτοδιοίκησης, που φανερώνουν ότι:

1. Υπάρχει τεχνητή έλλειψη συνεννόησης.
2. Στους ορεινούς δήμους η διαφωνία έγκειται στην έδρα του Δήμου Κεντρικών Τζουμέρκων, ενώ κατά τα λοιπά υπάρχει ομοφωνία των απόψεων.
3. Στους δύο άλλους δήμους, υπάρχει κατά πλειοψηφία συμφωνία του Δ. Αρταίων, του Δ. Βλαχέρνας και του Δ. Ξηροβουνίου. 
4. Οι υπόλοιποι δήμοι (Δ. Φιλοθέης, Δ. Αμβακικού, Δ. Αράχθου, Κ. Κομμένου, Δ. Κομποτίου και Δ. Πέτα), μέσα από τις αποφάσεις των Δημοτικών Συμβουλίων ή/και τις δημόσιες τοποθετήσεις των αντίστοιχων δημάρχων, έχουν ήδη καταδικάσει το χωροταξικό σχεδιασμό. Επίσης, η απόφαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου, αλλά και οι δημόσιες δηλώσεις ενός βουλευτή του Νομού, έχουν αντίστοιχα καταδικάσει το χωροταξικό, με επιχειρήματα:

• την στέρηση των αναπτυξιακών προοπτικών του νέου 4ου Δήμου και την ασφυκτική του περιθωριωποίηση,
• την υπονόμευση συνολικά των υφιστάμενων ζωνών ανάπτυξης στον Αμβρακικό, στον Κάμπο, στη Ζώνη Αστικής Ανάπτυξης, στη Λίμνη Πουρναρίου.

Επίσης, ακούστηκαν τις τελευταίες μέρες αστεία επιχειρήματα, κυρίως από τον Δήμαρχο Άρτας, σύμφωνα με τα οποία:

1. «Τίποτε άλλο δεν θα αλλάξει». Κυνική ομολογία από τον Δήμαρχο Αρταίων για λογαριασμό της Κυβέρνησης και ευθεία παραδοχή ότι η διαβούλευση γίνεται για προσχηματικούς λόγους. 
2. «Όσο και να φαντάζει περίεργο η ύπαρξη ενός και μόνο αστικού κέντρου στο νομό είναι ένα μειονέκτημα που δεν μπόρεσε μέχρι στιγμής να ξεπεραστεί» είπε ο κ. Οικονομίδης χαρακτηρίζοντας το γεγονός «ως μια από τις χρόνιες προβληματικές καταστάσεις που αντιμετωπίζει ο νομός».  Παρόλο όμως ότι παραδέχεται ο Δήμαρχος Αρταίων πως είναι πρόβλημα η μη-ύπαρξη άλλων αστικών κέντρων στην περιοχή, υποστηρίζοντας τον υφιστάμενο χωροταξικό σχεδιασμό του Καλλικράτη (αν όχι και σχεδιάζοντάς τον), βάζει οριστική ταφόπλακα στην αναγκαιότητα δημιουργίας εναλλακτικού πόλου ανάπτυξης στην Άρτα. Η πραγματικότητα όμως αυτή είναι πλέον ορατή και δεν μπορεί να την κρύψει κανείς με στρουθοκαμηλισμούς.
3. Στη συνέχεια ο Δήμαρχος Αρταίων διαστρεβλώνει την πραγματικότητα και τις αποφάσεις των δημοτικών συμβουλίων των όμορων προς την Άρτα Δήμων, για να πείσει ότι το χωροταξικό που ανακοινώθηκε, αποτελεί την καλύτερη συμβιβαστική λύση. Αφού όλοι οι όμοροι Δήμοι πρότειναν διαφορετική χωροταξική κατανομή, με βάση τα χαρακτηριστικά τους και τις αναπτυξιακές τους ανάγκες, γιατί αυτές υπονομεύτηκαν; Προς όφελος ποίου;
4. Και το κορυφαίο επιχείρημα: «Η συνισταμένη αυτών των προτάσεων προέκυψε με τη δημιουργία ενός Δήμου, λαμβάνοντας υπόψιν ότι υπάρχει ένα κέντρο υποδοχής αφού είναι δεδομένη η μόνιμη διεκδίκηση του Δήμου Μενιδίου για συνένωση με το νομό της Άρτας. Αυτό βέβαια στην παρούσα φάση ήτο απαγορευτικό, όμως ο τέταρτος Δήμος στην Άρτα αποτελεί για μια θέση υποδοχής της ικανοποίησης του καθολικού αιτήματος του Δήμου Μενιδίου». Ο Δήμος δηλαδή που περιλαμβάνει το Δ. Πέτα, το Δ. Κομποτίου και το Δ. Αράχθου, προτάθηκε από τον κ. Ραγκούση και την "Επιτροπή Σοφών" του, όπως τη χαρακτήρισε ο κ. Δήμαρχος, για να αποτελέσει κέντρο υποδοχής!!! Καλύτερη αναπτυξιακή επιλογή θα μπορούσε να αποτελεί ένας Δήμος που θα περιελάμβανε όλους τους Δήμους που έχουν σχέση με τον Αμβρακικό (Δ. Κομποτίου, Δ. Αράχθου, Δ. Αμβρακικού). Κάποιοι παίζουν με τη νοημοσύνη των πολιτών, δεν εξηγείται αλλιώς.
5. Στη συνέχεια αναφέρει: «αν δεν είναι στην κατεύθυνση σκοπιμοτήτων όσοι αντιδρούν είναι εκτός πραγματικότητας. Διότι και οι δύο Δήμοι όπως είναι σχεδιασμένοι έχουν τα εξής χαρακτηριστικά. Μέτωπο προς τη θάλασσα, παραγωγικό κομμάτι και οι δύο και ημιορεινό κομμάτι και οι δύο. Δηλαδή τα γεωγραφικά τους χαρακτηριστικά είναι σχεδόν τα ίδια. Μεγαλύτερα κάπως βέβαια για την Άρτα μικρότερα σε έκταση του άλλου Δήμου». Παρέλειψε βέβαια να αναφέρει το μακρόστενο σχήμα του δεύτερου δήμου, την έλλειψη γεωγραφικής συνοχής, την έλλειψη κέντρου βάρους, τις υπονομευμένες αναπτυξιακές προοπτικές στον Αμβρακικό, στον Κάμπο, στη Ζώνη Αστικής Ανάπτυξης, στη Ζώνη Ελαιοκαλλιεργειών, στη Λίμνη Πουρναρίου, την έλλειψη προσωπικού στελέχωσης, την έλλειψη ισχιρών τεχνικών υπηρεσιών, την έλλειψη πόρων καθώς όλοι οι πολίτες αυτών των δήμων ενισχύουν οικονομικά την Άρτα και τις δραστηριότητές της. 
6. Επίσης, αναφέρθηκε κατακρίνοντας την πρόταση του ΙΤΑ για τρεις δήμους, την οποία υποστήριξε το Νομαρχιακό Συμβούλιο στην τελευταία του απόφαση, λέγοντας ότι θα δημιουργηθεί ένας δήμος μαμούθ, με πληθυσμό 63.000 δημοτών. Μάλλον όμως τα μαθηματικά, όπως και η γεωγραφία, η ιστορία, η οικονομία και η ανάπτυξη, δεν πρέπει να είναι το ισχυρό σημείο της "Επιτροπής Σοφών". Ας δούμε αναλυτικά το άθροισμα, σε περίπτωση 3 Δήμων: 

• Κατανομή Πληθυσμού με τρεις δήμους (σε επόμενη ανάρτηση θα αναφερθούμε πιο αναλυτικά στις διάφορες κατανομές):
  
  
  
  
  
  

  OTA	ΜΟΝΙΜΟΣ ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ
  Αρταίων	27.026
  Φιλοθέης	5.687
  Αμβακικού	4.742
  Ξηροβουνίου	3.439
  Βλαχέρνας	3.242
  Αράχθου	5.710
  Πέτα	4.833
  Κομποτίου	3.283
  Κομμένου	665
  Σύνολο 1	58.627
  Γεωργίου Καραϊσκάκη	2.837
  Τετραφυλίας	2.622
  Ηρακλείας	1.672
  Σύνολο 2	7.131
  Αθαμανίας	4.678
  Αγνάντων	2.800
  Θεοδωριάνων	263
  Μελλισουργών	121
  Σύνολο 3	7.862

Κορωνίδα δε των δηλώσεων, η αναφορά του Δημάρχου ότι αν αξιοποιηθούν οι άνθρωποι που διαθέτουν και οι τρεις συνεννούμενοι Δήμοι στο Ν. Σκουφά και εργαστούν στην κατεύθυνση οργάνωσης του νέου Δήμου, αυτός μπορεί να αναπτυχθεί και να αποτελέσει το δεύτερο αστικό κέντρο του νομού και έναν Δήμο δυναμικό και ανταγωνιστικό. Προκαταβολική, υποκριτική και προκλητική συνάμα κατανομή των ευθυνών εκ των προτέρων στους φορείς και τους πολίτες του νέου Δήμου, εφόσον δεν μπορέσουν να υλοποιήσουν τα μεγαλόπνοα σχέδια της "Επιτροπής Σοφών" για την ανάπτυξη του 4ου Δήμου.

Αυτής της μορφής και του επιπέδου επιχειρήματα απευθύνονται σε ιθαγενείς. Όσοι εκφράζουν ή ακούν αδιαμαρτύρητα επιχειρήματα αυτής της ποιότητας για την υποστήριξη των πράξεων υποβάθμισης των παραγωγικών και αναπτυξιακών δυνάμεων της Άρτας, οφείλουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Οι εποχές των αποφάσεων ερήμην των τοπικών κοινωνιών έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Οι αυτοδιοικητικοί παράγοντες οφείλουν να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων, γιατί με τις πράξεις και τις παραλήψεις τους βλάπτουν σοβαρά τις προοπτικές ανάπτυξης του τόπου.